Selaam,
Remus, miniş üzümlü kekim <3 Filmde çok sevemedim, ama kitapta daha bir sevecenim kendisine karşı miniş kalpli cici çapulcum <3
Çok tatlı yazmışsın öyle sade ve akıcıydı ki bayıldım tek kelimeyle - canon Dumbledore ve canon Remus canlarım benim
Bir sürü hikaye seçtim senden, artarda 20 tane yorumumu görürsen lütfen sövme bana ghjklşi
Görüşürüzz, çok öpüyorumm <3
Selam Eylül. :) Öncelikle ellerine sağlık, ç;ok güzel bir hikâye olmuş, geç;en uzun uzun konuşamamıştık, kaynamıştı. Remus'u güzel bir şekilde anlattığını düşünüyorum, korkuları ve tereddütleri gayet güzel yedirmişsin hikâyeye. Sadece ç;ocuklar kısmı biraz oturmamış gibiydi ama o da adamın savunma mekanizması gibi bir şey, ne diyelim şimdi? Dumbledore'un gelişi ve konuşmalar Remus'un iç;indeki cesareti ortaya ç;ıkardı ve bu ç;ok da iyi oldu. Ve sondaki kara köpek sahnesi de oldukç;a anlamlıydı bence, gerç;i bunu konuşmuştuk ama olsun. Eh, ellerine sağlık Eylül, artık hep beraber dönelim şu yazma işlerine...
Selam,
Remus! Çok samimi geliyor bu adam. O kadar net ve içten ki... Onun içerisinde bulunduğu durumu çok iyi yansıtmışsın. Bir şeyi delicesine istemek, ama aynı zamanda derinden gelen bir noktanın buna engel olmaya çalışması. Remus hayatı boyunca bu sebeple çok şey kaybetti. Sanırım Hogwarts yaşamında başına gelen en güzel iki şeydi. Öğrencilik ve öğretmenlik.
Yeniden hikayeye dönersek. Sanırım bir şirket kursam halkla ilişkiler bölümüne Albus'u koyardım. İkna edemediği insan yok sanırım. Remus, Slughorn ve gölgelere saklanan diğer kurbanları. :)
"Kim olduğunuz değil, ne olmak istediğiniz önemlidir." Bu söz cidden çok hoşuma gitti. Remus'u bu melankoliden kurtarabilecek bir ip gibi...
Demiştim, önce hafif hüzün, ardından umutla dolan hikayelere bayılıyorum diye. Bu da çok iyi bir örnek oldu onun için. Ve o finaldeki kara köpek. Sirius'a bir selam yollayalım bizde buradan. Çok güzel bir ayrıntıydı o da.
Gayet güzel bir one shottu. Yeni hikayeleri bekliyoruz ;)
görüşmek üzere