Cass, ahh ne denir bilmiyorum.
O kadar güzel vir farkındalık hikayesi ki bu. Daha bu gün ç;ıktığım sokaklarda, her gördüğüm insana şüpheli gözlerle baktım. Hepimiz korkuyoruz, güvenliğimiz yok...
Ne diyeceğimi gerç;ekten bilemiyorum. Daha 10 gün önce yaşadığım şehirde olan patlama, bugün sırf yanından geç;meyeyim diye yolu uzattığım cami, korkulan insanlar, şüpheli bakan gözler...
Gerç;ekten ç;ok korkunç;. Hikayeni anlattığın iç;in ç;ok teşekkür ederim.
O kadar güzel hissettirdin ki. İnşallah bunların da sonu gelir.
Bol ilhamlı geceler. ^^
Yazarın Cevabı:Sana da geç;miş olsun Sema. Kendine dikkat et, artık ülkenin her bir köşesi tehlikeli ve tekinsiz oldu. Şüphe korkunç; olsa da, insanı yiyip bitirse de bizi kurtarabilecek tek şey.
Umarım sonu gelir.
İyi geceler...
Bu dördüncü pazar. Hala kendime gelebilmiş değilim. Hala sevdiklerimin öldüğü/öldürüldüğü kabuslarla uyanıyorum. Kızılay' a gitmekten artık korkmuyorum ama Güvenpark' a da hala girebilmiş değilim. Üstüme yapışmış yapmacık bir neşeyle etrafta geziyorum. İsmimi söylerken bile gülüyorum. İyi değiliz, iyileşemedik. Koca bir şehri diri diri gömdüler. Bu konu hakkında bir şeyler paylaştığın iç;in teşekkürler.
Yazarın Cevabı:Şu an evaplarken 5. pazara girmiş bulunuyoruz ama gerç;ekten de 20 gündür ayağımı kızılaya basmadım neredeyse. 23 Nisan'da bile Anıtkebir'i ziyaret etmeyi planlıyoruz, iç;imizide hala bir korku var. Patlama olasılıklarımızı falan hesaplıyoruz. İyiyiz diyoruz, ama hiç;birimiz iyi değiliz artık. Umarım ki bu da birgün geç;ecek.