Tarih: 15/03/16 12:27
Bölüm: Ankara
Merasim Sokak'a ç;ok düşer benim yolum. Patlamadan 20 dakika önce 3 metre uzağından arabaya binmiştim hatta. Ama o bile bu kadar ç;arpmadı beni. Kızılay. Çok farklıydı. Hala ağzımı aç;ıp doğru düzgün konuşamıyorum Güven Park hakkında, boğazımda bir yumru var hep.
Güven Park'a bir daha asla elimi kolumu sallaya sallaya giremeyeceğim herhalde. O duraklarda otobüs beklemeye katlanamayacağım. Allah hepimize sabır versin. Başımız sağ olsun.
Tarih: 15/03/16 01:54
Bölüm: Ankara
O kadar güzel anlatmışsın ki duygularını, bir hata varsa bile düzeltilmeden güzel zaten.
Ben de Ankara'da yaşıyorum, patlamanın olduğu yere haftada hiç; yoksa 3 kez gidiyorum, kaldığım yer 10 dakika bile değil yürüyerek. O kadar hayatımın iç;inden bir yer ki, orada ben de olabilirdim, ailem şu an yıkılmış olabilirdi düşünceleri kafamı yıkıp geç;iyor. Dediğin gibi diğer yerler benim de hayatıma o kadar dahil olan yerler değildi. Ama Güvenpark...
Söyleyecek bir şey yok resmen. Ne güzel yapmışsın bunu bizimle paylaşarak, umarım bir gün bu acılar son bulur.
Hepimizin başı sağolsun.
Yazarın Cevabı:Amin.
Umarım bu son olur.
Tarih: 14/03/16 23:40
Bölüm: Ankara
Geç;enlerde daha yeni selam verdiğim biri bugün yok. Hayat o kadar ucuz ve biz o kadar aciziz ki, ellerimizin arasından kayıp giden hayatları sadece izleyebiliyoruz. İyi ki yazmışsın, keşke paylaştığımız şey acı olmasaydı.
Yazarın Cevabı:Başın sağolsun. Umarım bu bir acıyı son paylaşışımız olur.
Tarih: 14/03/16 21:31
Bölüm: Ankara
Tarih: 14/03/16 20:59
Bölüm: Ankara
O bomba anılarında patlamış gibi değil mi?
Belki bin kez otobüse bindiğim durak, babamın işine giden otobüse bindiği durak ve okuluma giden otobüsün durağı.
Çocukken parkında oynadığım yer, arkadaşlarımla birç;ok kez artık yapacak bir şey bulamayıp orada dolaşalım dediğimiz yer.
Bir yerden dönerken annemle oyalandığımız yer.
Şu yazıdaki her şeyi o kadar iyi anlıyorum ki...
Başımız sağ olsun.
Yazarın Cevabı:Amin.
Aynen öyle. Bu sefer bizi fena dağıttılar. Mahvolduk. Artık kendimi evimde ve güvende hissedemiyorum.
Tarih: 14/03/16 20:38
Bölüm: Ankara
Patlamayı evden duyup gökgürültüsü sanmış biri olarak, haberin ciddileşmesinden ölü sayısının yalan yanlış söylendiği şimdiki ana kadar hissettiğin endişeleri, hüznü, acıyı, öfkeyi anlıyorum, paylaşıyorum. Şans eseri yaşıyoruz, ama ölenlerin günahı neydi? Onların suç;u neydi? Benim aklım bunları almıyor işte. Söyleyecek bir şey bulamıyorum. Neyse, kalemine sağlık. Atlatacağız inşallah bunları- pek inancım yok gerç;i. Keşke birkaç; güne unutmasak olanları, üç; gün sonra gündem yine magazin olmasa...
Yazarın Cevabı:İşte benim de aklım bunu almıyor. Evine gitmek isteyen insanlarla ne alıp veremedikleri var? Kaldıramıyorum. Ve bu sefer gündem değişmesin istiyorum. O 37 masum insanı ve hala hastanede olan insanları unutmayalım. Rahatç;a kahkaha atmayalım. En azından bir süre. Bir acıyı tek başına yaşamak o ailelere de bana da ağır geliyor.