Merhaba! 433 numaralı odaya hoşgeldiniz.

Hüviyet

Oda Sakini: Anastasia [İletişim]
Gerçek İsmi: Elif Anastasia F.
Cinsiyeti: Belirtilmedi
Doğum Günü:
Odaya Taşındığı Tarih: 07/07/15
Website:
Ask.fm:
Twitter:
Facebook: https://m.facebook.com/messages/read/?tid=mid.1422354907517%3Ac21867073f14819369#!/biri.biri.9041
Wattpad:
Betalık Yapıyor Mu?:
Ortalıklarda Göründüğü Son Tarih: 21/01/20

Yazar Performansı
Bu Ay: 0 kelime
Toplam: 1024 kelime

Duvar

Annem beni yaðmurlu bir Pazartesi saat 13.21'de ilk defa kucaðýna almýþ. Doðumumdan bir gün sonra hemþirenin yanaðýný yeme giriþiminde bulunduðum zaman normal bir çocuk olmayacaðým anlaþýlmýþ. 

Annemin dediðine göre yürümeyi öðrenmeden dans etmeyi öðrenmiþim. Sanýrým duyduðum her müziðe tepki vermemle bir dansçý olacaðýmý anlamýþlar. 

Konuþmaya baþladýðým ilk zamanlardan itibaren oyuncu olacaðýmý söylediðimde annemler endiþelenmiþ. Çünkü gerçekten ileride bir oyuncu olmamý istemiyorlarmýþ ve bundan endiþe duymuþlar. Sanýrým haklý bir endiþeymiþ. 

Ah edebiyat mý? Ona geliþecek olan ilgimi fark etmeleri de uzun sürmedi. Beþ yaþýndayken bir gün anneme gidip okuma yazma öðrenmek istediðimi söyledim. Ve iþte edebiyat maceram o yaz Külkedisi ile baþladý.

Ardýnda ikinci sýnýftayken satrancý keþfettim ve bu alanda da güzel þeyler yaþadým. Ve iþte ilk o zaman hayatýn da planlara ihtiyacý olduðunu düþündüm.

Altýncý sýnýfa geldiðimde insanlarýn neden daha tanýmadan beni sevmediklerine karar verdiklerini anlamaya çalýþtým. Onlara hep gülümser, içtenlikle selam verir ve yardým ederdim, onlarsa bana uzaylýymýþým gibi davranýyordu. Asosyal bir çocuk deðildim. Aslýnda okullarda aklýnýza gelebilecek tüm etkinliklerde liderlik yapardým ama hiç arkadaþým yoktu. Ã�nsanlar beni tanýmak için çaba harcamadýlar. Ben de bir yerden sonra kendimi tanýtmak için çaba harcamadým. Ama o dönem baþka bir þey keþfettim. Ã�nsanlarýn ne düþündüklerini bilebiliyordum. Ve 'tarot'u keþfettim.  Artýk insanlar bazen korktuklarý için fal baktýrmak bile istemiyorlar. 

Modelliðe olan ilgimse 16 yaþýndayken güzel sanatlar fakültesinde okuyan bir sevgilimin resmimi çizmek istediðini söylemesiyle ortaya çýktý. Yani anlayacaðýnýz ona biraz daha sonralardan merak saldým. 

Artýk neler yapabildiðimi biliyorsunuz. Ã�imdi sýra ne düþündüðümde.

Tüm insanlar iyiliði hak eder. Özellikle de kötüler. Çünkü onlarý kötü yapan þey de iyiliðin yokluðudur. Ben kötülük diye bir þeyin varlýðýna inanmýyorum. Kötülük diye bir þey yoktur sadece iyilik eksikliði vardýr. 

Dünyadaki en büyük sihrin gülümseme olduðuna ve bir tebessümün dünyayý deðiþtirebileceðine inanýyorum.

Ve bir de...

Sevgi ve mutlulukla kalýn... Ve umarým hayat size nazik davranýr. Unutmayýn hepimiz büyülüyüz....